Vakit akşam, gün ölmek üzere Güneş ışıklarını topluyor eşyanın üzerinden Kızılcakıyameti kopuyor dünyanın Kara kefenini giyiniyor gün Günün rengi soluyor Eşyanın cezvesi yitiveriyor Hatırla ki, seninde akşamın olacak bir gün Ömrünün ışıkları solacak Hayatının perdesi çekilecek Seninde kıyametin kopacak Dudaklarında donacak gülüşün güneşi Zaman uçurumun olacak Gelen günün güneşi sana doğmayacak Unutulacaksın ve hatta Unutulduğun bile unutulacak İsmin anılmayacak orda burada Kimse yolunu gözlemeyecek Üzerinden bütün ışıklar çekilecek ve Senin de akşamın olacak Şimdi akşam Gün akşamdır unutma Ölmeden önce bil öleceğini ki yaşatıldığını fark edesin Herkesin senden uzak duracağı ölüm anını hatırla ki Sende şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın Seni, sen yokken de bilen Rabbin Sen öldükten sonrada bilecek elbet Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak Ömrünün gecesinde, güneşi sana yalnız O getirecek Hatırını yalnız O bilecek Şimdi akşam sende Onu an Şimdi sende Onun hatırına var secdeye Şimdi akşam ve şimdi akşam namazı vakti SENAİ DEMİRCİ
Konu: Vakit Aksam... 
Salı Kas. 03, 2009 1:39 am
