Çeçenistan'ın Mazlumiyet, direniş ve Zafer Tarihine Genel Bir Bakış
Nohçiyçoy veya dünya dillerinde söylendiği gibi Çeçenya Kafkasyanın kuzey doğusunda bulunuyor. Çeçenya ’ın çeşitli güzelliklerle donattığı,doğal zenginliklere ve verimli topraklara sahip. Dünyanın en bereketli coğrafyalarından biridir. Ezelden beri burada yaşayan halk ise çok sıcak kanlı güzel insanlardan, kadim Kafkasya toplumu sayılan Nohçiler’den oluşuyor.
Çeçenler ezelden beri müslümanlar. Öyle bir millet ki, yaratılışından beri kainatın ve alemlerin Rabbinin Tevhid dinine bağlı. İşte bu yüzden Çeçenlerin İslam dinine sarılmaları kolay oldu.
Rus tarihçilerinin ve bilim adamlarının sömürgeci ideolojileri gereği yıllarca bu gerçeğin üstünü örtmeleri ve Çeçenlerin inançları ve etnik kökenleriyle ilgili uydurma versiyonlar yamamaları da Çeçenlere dinlerini ve geçmişlerini unutturmadı.
Çeşitli hesaplamalara göre dünyada Çeçenlerin sayısı 1.5 milyon civarındadır. Çeçenler Çeçenistan’ın dışında, Türkiye, Ürdün, Suriye, Rusya Kazakistan ve Azerbaycan’da yaşamaktadır. Ruslar’ın Çeçenleri kısmen 1944 yılında ise tamamen sürgün etmesi sonucu, Çeçenler yukarıda adları geçen ülkelere göç etmek zorunda kaldılar. 50 yıl boyunca süren rus zulmünden bıkan Çeçenlerin bir kısmı da hicret ederek yurtlarını mecburen terk ettiler.1994-1996 savaşına kadar Çeçenlerin 1 milyonu Çeçenistanda yaşamaktaydı.Çeçen dili ise,iber-kafkas dilleri gurubundandır.
Çeçenler eski urartu uygarlığına mensub sayılıyorlar. Çeçenlerin ataları Kafkaslarda kendilerine ait Sim-Sim devleti’nin kurucusuları olarak bilinirler.
Bu milletin kurduğu geç dönem devletlerinden biri de Şamil’in imametidir. 1834-1859 yılları arasında varlığını sürdürmüş olan bu devletin siyasi ve askeri merkezi Vedono kasabasıydı. Kafkas halklarını bir araya getirmek için yıllarca mücadele eden imam Mansur gibi, Şamil de bütün Kafkasya’nın imamı olarak kabul edilir.
Çeçenler tarih boyunca kendi bağımsızlıklarını ve toprak bütünlüklerini savunmak zorunda kalmışlardır. Yabancı istilacılara karşı hep mücadele ettiler. Tüm istilacılar sonunda mağlup olup Çeçen dağlarını terk etmek zorunda kaldılar. Çeçenler ise hayatlarına devam edip ’a olan kulluklarını sürdürdüler.
Tarih boyunca bu topraklarda ’ın kelamını ve dinini tebliğ edenler hiç eksik olmamıştır. Bütün o sayısız savaşlar dinin, bağımsızlığın ve toprakların korunması için yapıldı. Çeçenlerin yalnızca Allaha boyun eğiyor oluşları onların gurur kaynağıdır. Kuzey Kafkaslara olduğu gibi Ruslar Çeçenistan’a ilk olarak 500 yıl önce geldiler. Rus çarlarının Çeçen topraklarına ilk tecavüzü Çar İvan Grozni döneminde başladı ve diğer çarlar döneminde gittikçe büyüyen nefretle, zulümle devam etti.
1785-1791 yıllarında bütün Kuzey Kafkasya Bölgesini Rusların saldırılarına karşı birleştirmeyi başaran, Kafkasların ve Çeçenistan’ın ilk imamı Aldı köyünden Şeyh Mansur isminde bir çobandı.
Rusların 500 yıl boyunca sürdürdüğü savaşı ve bu millete karşı acımasızlığını en güzel anlatan sözlerden biri 19.asrın rRs komutanı general Vermolov ‘a ait. ’’Ben son Çeçenin kafasını müzeye koymadığım sürece rahat edemem’’
Savaşlardaki yenilgilerden sonra, kafirlerin emrinde yaşamak istemeyen Çeçenlerin bir kısmı 1859-1861 ve 1865 yıllarında Türkiye’ye bazıları Suriye ve Ürdün’e hicret ettiler.
Çeçenler Şamil’in imametinin 1859 yılındaki yenilgisinden sonra bile mücadelelerine son vermediler. En büyük ayaklanmalardan biri de 1877-1878 yılında imam Albig, Hacı Aldinli ve Uma Duyev önderliğinde gerçekleşti. Acımasız bir şekilde bastırılan bu kıyamın sonunda 11 kişi Grozni de bir meydanda asıldı. Ruslar her defasında davalarında yalnız kalan Çeçenlere acımasızca ve vahşice zulmediyordu. Su zulümlerden biri de 1917 yılında Rusya’da bolşevik devrimiyle başladı.
Çeçenler tam bir soykırıma tabi tutuluyor özellikle dini önderler katlediliyordu. 1937yılında Grozni’de 15 bin din adamını kurşuna dizdiler. Bir çoğu Sibirya’ya sürgün edildi, GULAG hapishanelerine ve toplama kamplarına hapsedildiler. 1944 yılının soğuk şubat ayında bütün Çeçen halkı Kazakistan’a ve Orta Asya’ya sürgün edildi. Sürgün sırasında ve sürgün yerlerinde Çeçen halkının %60’ı öldürüldü.
23 şubat 1944 sabahında Sovyet ordusu bütün erkekleri bir meydanda topladı. Askerler bu duruma itiraz edenleri hiç acımadan otomatik silahlarla taradılar. Buradaki erkekler hazırlanan yük vagonlarına doldurularak sürgün yerine gönderildi. O sabah evinde kalan kadınlara ve çocuklara ise hazırlanmaları için 15 dakikalık süre tanındı. Bu sürede hazırlanamayanlar kurşuna dizildi. Takati olmayan yaşlılara ve çocuklara anında ateş açıldı ve oracıkta öldürüldü. Sadece Haybaha köyünde bir gecede 700 kişiden fazla insan öldürüldü. Bununla da yetinmeyen caniler yeni doğmuş bebekleri bir ahıra doldurdular ve ahırı ateşe verdiler. O gece kaçıp kurtulmaya çalışan herkesii öldürdüler.
KÜLTÜREL TAHRİBAT
Emperyalist Ruslar Çeçen halkının bu topraklarda yaşadığını gösteren bütün tarihi belgeleri, kitapları yok ettiler. Bütün arşivler ve kütüphaneler ateşe verildi. Tarihi, bilimsel edebi el yazmaları, özellikle de Kuran-ı Kerim’leri, tefsirleri, Çeçen ulemalarının kitaplarını halkın kültürünü yansıtan bütün belgeleri ve en ufak ayrıntıyı bile yok ettiler. Bütün bu kaynaklar kasabalardan ve Grozni’den meydanlara toplanarak halkın gözü önünde ateşe verildi
Çeçenler sürgünden ancak 13 yıl sonra,1957 yılında yurtlarına döndüler. Çeçenler ’ın yardımıyla hayatta kalmayı başardılar. Sadece hayatta kalmakla yetinmediler, 30 yıl sonra özgürlüklerini geri aldılar ve bağımsızlıklarını ilan ettiler. 1991 yılında Çeçen halkının milli kurtuluş savaşı neticesinde, bağımsız Çeçen İçkerya Cumhuriyeti kuruldu. Ruslarla 1994-1996 yıllarında yapılan savaştan sonra da söz konusu cumhuriyet resmen bir ‘’İslam devleti’’ ilan etti.
Çeçenistan cumhurbaşkanının 8 Haziran 1996 tarihli kararıyla ülkede şeriat kanunları yürürlüğe girdi.
Çeçenistan cumhuriyetinin ilk cumhurbaşkanı halk oylaması ve uluslar arası gözlemcilerinde katılımıyla 27 ekim 1991 tarihinde seçilen Cevher Dudayev’di. Dudayev kafkasya halklarını birleştirme geleneğini başarıyla sürdürdü ve haklı olarak ‘’Kafkasların imamı’’ ünvanına layık görüldü. 21 nisan 1996 da adı Rus federal kuvvetleri olan terörist askerler tarafından hazırlanan sinsi bir süikastla şehid edildi.
Konu: ÜMMET VE DİRENİŞ! 
Ptsi Kas. 09, 2009 10:55 pm
