Hızmetli bir sofi aradı menzilden…
Diyor ki;
“Vallahi hala beyazlar giyiyor…
Buna ne kadar dayanacağımı bilemiyorum…
O mübareği beyazlar içinde…
Kelebekler gibi görmeye artık tahammülüm kalmadı…
O’nu kem gözlerden de sakınır oldum…
Sanki bir şey olacakmışcasına…
Eee dedim gurbanım böyle de olmaz ki…
Bize de yazık…
Gel etme eyleme…
Çıkarıver şu beyazları…
Vallah sebebim olursun…
Artık ne dayanacak gücüm…
Ne de bakacak gözüm kaldı…
Bir insana ki beyaz bu kadar mı çok yakışır…
Gurbanın olayım…
Deyiver ki nasıl dayanayım…
Sarığın beyaz…
Sakalın ki çoğu beyaz…
Cübben beyaz…
Etrafa saçtığın nur haleleri ki…
Beyazdan da beyaz…
Bittim ben gurban bittim…”