BiR BeYaZ GuLuN HiKaYeSi..

Admin Mesaj Sayısı : 545 Kayıt tarihi : 07/11/09

Sen gülleri akittin ugrunda yanan
Bes milyonun gönlüne Ya Rasul
Ben kalbimi yardim
Damarlarimdan kanimi akittim Ey Nebi
Güllerin solmasin tertemiz goncalarin kana bulanmasin
Avuçlarinda insanliga adanmis taptaze bir bahar sakli
Selamla dönmekte yine yeryüzünde en yüce sevdalar

Nefesini duyacaktim sanki Ya Resul, bir soluk alsan
Ellerini tutacaktim sanki Ey Nebi, ellerini bir uzatsan
Selamlarini getirmistim mazlum ve masum kardeslerimin
Önünden geçerken üç saniye üç asir gibi geldi
Duydum aldigini getirdigim selamlari, söz yerine geldi

Nasil dünya husu ve edeple geçmekte önünden Ya Resul
Sen her zamanki gibi yine mütevazi, yine sefkatlisin Ey Nebi
Bir yanina almissin dünyanin en cömert kalplisini
Magara arkadasin olmustu hicret ederken sehirlerin en Medenisine
Bir damla yas süzülmüstü yüzünden
Ayak parmagini isiran yilanin sancisinda

Magara arkadasinla dünyada eleleydin
Kabirde de ayni Ya Resul
Hemen yaninda da yürürken yeri titreten biri vardi Ey Nebi
Önce Ömer idi adi, Seni tanimadan evvel Sana cephe almisti
Ve bir gün Ömer müslüman oldu
Her sey meydanlarda açikça söylendi
Artik Ömer, Faruk olmustu hicrette kilicina sarilmisti

Varsa karisini dul, çocuklarini yetim birakmayan isteyen
Iste gidiyorum, tek basima hicret ediyorum ben
Bir gün elbet dönecegiz dogup yasadigimiz bu topraklara
Medine de büyüyüp olgunlasacak yücelecek bu sevda diyordu

Giderken Ali’yi çagirmistin
Bu aksam sen kalacaksin
Benim yatagimda sen yatacaksin demistin
O çocuklarin ilkiydi, yüregi tertemizdi
Simdi o peygamberler peygamberinin vekiliydi
Güzelliklerden ruhlari uzak kalanlar aldanacakti
Peygamber evine zorla girdiklerinde
Senin yerinde Ali’yi bulacaklardi
Ne büyük bir devletti Ali için
Peygamber yataginda yatmak
Ne bulunmaz bir servetti
Seni örten yorganda sabahlamak
Ve ne paha biçilmez hazineydi
Basina koydugun yastiga bas koymak
Yerden bir avuç toprak alip
Savurmustun kapidan çikarken yeryüzüne
Dönüp de arkana bile bakmadan
Dogdugun topraklara veda ettin.
Gidisin güzelliklerle geri dönmenin
Çaglar ötesi mustusuydu sanki
Hüzünler bile giderken hüzünlendi kahrindan
Agladi günlerce arkandan Ya Resul
Kederler yasa boguldu gözyaslarini döktü
Bulutlar kahrindan unuttular
Rahmet yüklü yagmurlara gebe oldugunu

Ölüm bile kendi cenazesine aglamamisti
Bugüne kadar
Görmemisti yeryüzü böyle bir acimasizligi
Bugüne dek
Dayanabilir miydi buna insanlardaki bu yürek
Elbette dayanacaklardi çünkü sen farkliydin
Alemlere rahmettin dostlarina sabretmeyi ögrettin
Zulümleri güllerle yok ettin
Çileleri sabirla tükettin
Ve dönmüstün bir gün dostlarinla hep beraber
Büyük bir zaferle kan dökmeden
Sehirlerin anasi olan canim Mekke’ye

Bir beyaz gülle gelmistim huzuruna
Çok uzaklardan Ya Resul
Buram buram kokun geldi kabrinin önünden geçerken
Gülün gül kokan gül kokularinin üstüne Ey Nebi
Tertemiz yüreginden güller yürüdü üzerime
Gül yagdi vadilere, gül yagdi ormanlara
Gül yagdi Mekke’ye, gül yagdi Medine’ye
Gül yagdi Sam’a, gül yagdi Vatanima
Gül yagdi Istanbul’a, gül yagdi Bursa’ma
Ve güller yagdi ömrümüzün baharina ve yazina Ya Resul
Gül koktu tomurcuk tomurcuk her kelime ve her hece
Ve bundan böyle hep gül kokacak Ya Resul
Her dogan gündüz ve her gelen gece...

» Beyaz Giyiyor